begabba
Swedish
Verb
begabba (present begabbar, preterite begabbade, supine begabbat, imperative begabba)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | begabba | begabbas | ||
| supine | begabbat | begabbats | ||
| imperative | begabba | — | ||
| imper. plural1 | begabben | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | begabbar | begabbade | begabbas | begabbades |
| ind. plural1 | begabba | begabbade | begabbas | begabbades |
| subjunctive2 | begabbe | begabbade | begabbes | begabbades |
| present participle | begabbande | |||
| past participle | begabbad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.