Luxembourgish
Etymology
From be- + hënneren.
Verb
behënneren (third-person singular present behënnert, past participle behënnert, auxiliary verb hunn)
- to hinder
Conjugation
Regular
infinitive
|
behënneren
|
participle
|
behënnert
|
auxiliary
|
hunn
|
|
present indicative
|
imperative
|
1st singular
|
behënneren
|
—
|
2nd singular
|
behënners
|
behënner
|
3rd singular
|
behënnert
|
—
|
1st plural
|
behënneren
|
—
|
2nd plural
|
behënnert
|
behënnert
|
3rd plural
|
behënneren
|
—
|