behaaglijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch behagelijc. Equivalent to behagen +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈɦaːx.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧haag‧lijk

Adjective

behaaglijk (comparative behaaglijker, superlative behaaglijkst)

  1. pleasant, agreeable, comfortable

Declension

Declension of behaaglijk
uninflected behaaglijk
inflected behaaglijke
comparative behaaglijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial behaaglijk behaaglijker het behaaglijkst
het behaaglijkste
indefinite m./f. sing. behaaglijke behaaglijkere behaaglijkste
n. sing. behaaglijk behaaglijker behaaglijkste
plural behaaglijke behaaglijkere behaaglijkste
definite behaaglijke behaaglijkere behaaglijkste
partitive behaaglijks behaaglijkers —

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: behaeglig
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.