beinmergur

Icelandic

Etymology

From bein (bone) +‎ mergur (marrow).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpeiːnˌmɛrkʏr/

Noun

beinmergur m (genitive singular beinmergjar, no plural)

  1. bone marrow

Declension

Declension of beinmergur (sg-only masculine, based on mergur)
singular
indefinite definite
nominative beinmergur beinmergurinn
accusative beinmerg beinmerginn
dative beinmerg beinmergnum
genitive beinmergjar beinmergjarins