belechotać

• (Lesser Poland):
  • (Podegrodzie) IPA^(key): /bɛ.lɛˈxɔ.tat͡ɕ/

belechotać impf

1. (intransitive, Podegrodzie) alternative form of bełkotać (“to speak unclearly”)

   Ona nie špiwá, ino tak belechoce. ― She doesn't sing, she just babbles.

• Karol Mátyás (1891) “belechotać”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 319