belibje
West Frisian
Etymology
From be- + libje, calque of Dutch beleven.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈlɪbjə/
Verb
belibje
- to experience
Inflection
| Weak class 2, prefixed | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | belibje | |||
| 3rd singular past | belibbe | |||
| past participle | belibbe | |||
| infinitive | belibje | |||
| long infinitive | belibjen | |||
| gerund | belibjen n | |||
| auxiliary | hawwe | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | belibje | belibbe | ||
| 2nd singular | belibbest | belibbest | ||
| clitic form | belibbesto | belibbesto | ||
| 3rd singular | belibbet | belibbe | ||
| plural | belibje | belibben | ||
| imperative | belibje | |||
| participles | belibjend | belibbe | ||
Further reading
- “belibje”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011