bellandus

Latin

Etymology

Future passive participle of bellō.

Participle

bellandus (feminine bellanda, neuter bellandum); first/second-declension participle

  1. which is to be fought

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative bellandus bellanda bellandum bellandī bellandae bellanda
genitive bellandī bellandae bellandī bellandōrum bellandārum bellandōrum
dative bellandō bellandae bellandō bellandīs
accusative bellandum bellandam bellandum bellandōs bellandās bellanda
ablative bellandō bellandā bellandō bellandīs
vocative bellande bellanda bellandum bellandī bellandae bellanda