bellatorius
Latin
Etymology
From bellātor (“warrior, soldier”), from bellō (“wage or carry out war; fight”), from bellum (“war”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɛl.laːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bel.laˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
bellātōrius (feminine bellātōria, neuter bellātōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bellātōrius | bellātōria | bellātōrium | bellātōriī | bellātōriae | bellātōria | |
| genitive | bellātōriī | bellātōriae | bellātōriī | bellātōriōrum | bellātōriārum | bellātōriōrum | |
| dative | bellātōriō | bellātōriae | bellātōriō | bellātōriīs | |||
| accusative | bellātōrium | bellātōriam | bellātōrium | bellātōriōs | bellātōriās | bellātōria | |
| ablative | bellātōriō | bellātōriā | bellātōriō | bellātōriīs | |||
| vocative | bellātōrie | bellātōria | bellātōrium | bellātōriī | bellātōriae | bellātōria | |
Synonyms
- (warlike): armifer, armiger, armipotēns, bellāx, bellicus, bellifer, belliger, bellōsus, ferōx, mīlitāris
Related terms
Descendants
- English: bellatory
References
- “bellatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bellatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.