belligerandus
Latin
Etymology
Future passive participle of belligerō.
Participle
belligerandus (feminine belligeranda, neuter belligerandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | belligerandus | belligeranda | belligerandum | belligerandī | belligerandae | belligeranda | |
| genitive | belligerandī | belligerandae | belligerandī | belligerandōrum | belligerandārum | belligerandōrum | |
| dative | belligerandō | belligerandae | belligerandō | belligerandīs | |||
| accusative | belligerandum | belligerandam | belligerandum | belligerandōs | belligerandās | belligeranda | |
| ablative | belligerandō | belligerandā | belligerandō | belligerandīs | |||
| vocative | belligerande | belligeranda | belligerandum | belligerandī | belligerandae | belligeranda | |