bemyndiga
Swedish
Etymology
Borrowed from Danish bemyndige. By surface analysis, be- + myndig + -a.
Verb
bemyndiga (present bemyndigar, preterite bemyndigade, supine bemyndigat, imperative bemyndiga)
- (formal) authorize
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bemyndiga | bemyndigas | ||
| supine | bemyndigat | bemyndigats | ||
| imperative | bemyndiga | — | ||
| imper. plural1 | bemyndigen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | bemyndigar | bemyndigade | bemyndigas | bemyndigades |
| ind. plural1 | bemyndiga | bemyndigade | bemyndigas | bemyndigades |
| subjunctive2 | bemyndige | bemyndigade | bemyndiges | bemyndigades |
| present participle | bemyndigande | |||
| past participle | bemyndigad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.