benefaciendus
Latin
Etymology
Future passive participle of benefaciō
Participle
benefaciendus (feminine benefacienda, neuter benefaciendum); first/second-declension participle
- which is to be blessed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | benefaciendus | benefacienda | benefaciendum | benefaciendī | benefaciendae | benefacienda | |
| genitive | benefaciendī | benefaciendae | benefaciendī | benefaciendōrum | benefaciendārum | benefaciendōrum | |
| dative | benefaciendō | benefaciendae | benefaciendō | benefaciendīs | |||
| accusative | benefaciendum | benefaciendam | benefaciendum | benefaciendōs | benefaciendās | benefacienda | |
| ablative | benefaciendō | benefaciendā | benefaciendō | benefaciendīs | |||
| vocative | benefaciende | benefacienda | benefaciendum | benefaciendī | benefaciendae | benefacienda | |