benefacturus
Latin
Etymology
Future active participle of benefaciō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɛ.nɛ.fakˈtuː.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [be.ne.fakˈt̪uː.rus]
Participle
benefactūrus (feminine benefactūra, neuter benefactūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | benefactūrus | benefactūra | benefactūrum | benefactūrī | benefactūrae | benefactūra | |
genitive | benefactūrī | benefactūrae | benefactūrī | benefactūrōrum | benefactūrārum | benefactūrōrum | |
dative | benefactūrō | benefactūrae | benefactūrō | benefactūrīs | |||
accusative | benefactūrum | benefactūram | benefactūrum | benefactūrōs | benefactūrās | benefactūra | |
ablative | benefactūrō | benefactūrā | benefactūrō | benefactūrīs | |||
vocative | benefactūre | benefactūra | benefactūrum | benefactūrī | benefactūrae | benefactūra |