beredvillighet
Swedish
Etymology
beredvillig + -het. Cognate of German Bereitwilligkeit.
Noun
beredvillighet c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | beredvillighet | beredvillighets |
| definite | beredvilligheten | beredvillighetens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |