besvika
Swedish
Pronunciation
- IPA(key): /bɛˈsviːka/
Verb
besvika (present besviker, preterite besvek, supine besvikit, imperative besvik)
- to disappoint
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | besvika | besvikas | ||
| supine | besvikit | besvikits | ||
| imperative | besvik | — | ||
| imper. plural1 | besviken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | besviker | besvek | besviks, besvikes | besveks |
| ind. plural1 | besvika | besveko | besvikas | besvekos |
| subjunctive2 | besvike | besveke | besvikes | besvekes |
| present participle | besvikande | |||
| past participle | besviken | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Further reading
- besvika in Svensk ordbok.