beveka
Swedish
Etymology
From Old Swedish bevekia, from Middle Low German beweken. Compare German bewegen, Dutch bewegen, Danish bevæge, English beweigh.
Verb
beveka (present bevekar, preterite bevekade, supine bevekat, imperative beveka)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beveka | bevekas | ||
| supine | bevekt | bevekts | ||
| imperative | bevek | — | ||
| imper. plural1 | beveken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | beveker | bevekte | beveks, bevekes | bevektes |
| ind. plural1 | beveka | bevekte | bevekas | bevektes |
| subjunctive2 | beveke | bevekte | bevekes | bevektes |
| present participle | bevekande | |||
| past participle | bevekt | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beveka | bevekas | ||
| supine | bevekat | bevekats | ||
| imperative | beveka | — | ||
| imper. plural1 | beveken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | bevekar | bevekade | bevekas | bevekades |
| ind. plural1 | beveka | bevekade | bevekas | bevekades |
| subjunctive2 | beveke | bevekade | bevekes | bevekades |
| present participle | bevekande | |||
| past participle | bevekad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.