bevismaterial

Swedish

Etymology

Compound of bevis +‎ material.

Noun

bevismaterial n

  1. (law) evidence, evidentiary material

Declension

Declension of bevismaterial
nominative genitive
singular indefinite bevismaterial bevismaterials
definite bevismaterialet bevismaterialets
plural indefinite bevismaterial bevismaterials
definite bevismaterialen bevismaterialens

Further reading