bevredigen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bevredigen. Replaced older bevreden, influenced by vredig. Equivalent to be- +‎ vredigen.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈvreːdəɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧vre‧di‧gen

Verb

bevredigen

  1. (transitive) to satisfy, to satiate
  2. (transitive, archaic) to pacify

Conjugation

Conjugation of bevredigen (weak, prefixed)
infinitive bevredigen
past singular bevredigde
past participle bevredigd
infinitive bevredigen
gerund bevredigen n
present tense past tense
1st person singular bevredig bevredigde
2nd person sing. (jij) bevredigt, bevredig2 bevredigde
2nd person sing. (u) bevredigt bevredigde
2nd person sing. (gij) bevredigt bevredigde
3rd person singular bevredigt bevredigde
plural bevredigen bevredigden
subjunctive sing.1 bevredige bevredigde
subjunctive plur.1 bevredigen bevredigden
imperative sing. bevredig
imperative plur.1 bevredigt
participles bevredigend bevredigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • bevrediging
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.