bevruchting

Dutch

Etymology

From bevruchten +‎ -ing.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈvrʏx.tɪŋ/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧vruch‧ting
  • Rhymes: -ʏxtɪŋ

Noun

bevruchting f (plural bevruchtingen, diminutive bevruchtinkje n)

  1. fertilization, insemination

Derived terms

  • reageerbuisbevruchting
  • zelfbevruchting

Descendants

  • Indonesian: pembuahan (calque)