bewealwian
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /beˈwæ͜ɑl.wi.ɑn/, [beˈwæ͜ɑɫ.wi.ɑn]
Verb
bewealwian
- to roll around
- to wallow around
Conjugation
Conjugation of bewealwian (weak, class 2)
infinitive | bewealwian | bewealwienne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | bewealwiġe | bewealwode |
second person singular | bewealwast | bewealwodest |
third person singular | bewealwaþ | bewealwode |
plural | bewealwiaþ | bewealwodon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | bewealwiġe | bewealwode |
plural | bewealwiġen | bewealwoden |
imperative | ||
singular | bewealwa | |
plural | bewealwiaþ | |
participle | present | past |
bewealwiende | bewealwod |
Descendants
- Middle English: biwalwen
- English: bewallow