bezapelacyjny
Polish
Etymology
From bez- + apelacyjny.
Pronunciation
- IPA(key): /bɛz.a.pɛ.laˈt͡sɘj.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘjnɘ
- Syllabification: bez‧a‧pe‧la‧cyj‧ny
Adjective
bezapelacyjny (not comparable, derived adverb bezapelacyjnie)
- (literary) peremptory, decisive, unquestionable (precluding debate or expostulation; not admitting of question or appeal)
- Synonyms: niekwestionowany, ostateczny
- bezapelacyjne zwycięstwo ― decisive victory
- bezapelacyjny lider ― undisputed leader
Declension
Declension of bezapelacyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bezapelacyjny | bezapelacyjna | bezapelacyjne | bezapelacyjni | bezapelacyjne | |
| genitive | bezapelacyjnego | bezapelacyjnej | bezapelacyjnego | bezapelacyjnych | ||
| dative | bezapelacyjnemu | bezapelacyjnej | bezapelacyjnemu | bezapelacyjnym | ||
| accusative | bezapelacyjnego | bezapelacyjny | bezapelacyjną | bezapelacyjne | bezapelacyjnych | bezapelacyjne |
| instrumental | bezapelacyjnym | bezapelacyjną | bezapelacyjnym | bezapelacyjnymi | ||
| locative | bezapelacyjnym | bezapelacyjnej | bezapelacyjnym | bezapelacyjnych | ||
Derived terms
noun
Related terms
noun
Further reading
- bezapelacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezapelacyjny in Polish dictionaries at PWN