bezdusznik

Polish

Etymology

From bezduszny +‎ -ik.

Pronunciation

Noun

bezdusznik m pers

  1. (Far Masovian) soulless person, heartless person

Further reading

  • Antoni Waga (1860) “bezdusznik”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 749