bezokolicznikowy

Polish

Etymology

From bezokolicznik +‎ -owy.

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛz.ɔ.kɔ.lit͡ʂ.ɲiˈkɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: bez‧o‧ko‧licz‧ni‧ko‧wy

Adjective

bezokolicznikowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, grammar) infinitive
    dopełnienie bezokolicznikowe ― infinitive complement

Declension

Declension of bezokolicznikowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezokolicznikowy bezokolicznikowa bezokolicznikowe bezokolicznikowi bezokolicznikowe
genitive bezokolicznikowego bezokolicznikowej bezokolicznikowego bezokolicznikowych
dative bezokolicznikowemu bezokolicznikowej bezokolicznikowemu bezokolicznikowym
accusative bezokolicznikowego bezokolicznikowy bezokolicznikową bezokolicznikowe bezokolicznikowych bezokolicznikowe
instrumental bezokolicznikowym bezokolicznikową bezokolicznikowym bezokolicznikowymi
locative bezokolicznikowym bezokolicznikowej bezokolicznikowym bezokolicznikowych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.