bezoporny

Polish

Etymology

From bez- +‎ oporny.

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛz.ɔˈpɔr.nɘ/
  • Rhymes: -ɔrnɘ
  • Syllabification: bez‧o‧por‧ny

Adjective

bezoporny (not comparable, no derived adverb)

  1. (dated, rare) resistanceless, nonresistant (of one who easily gives up)
    Antonym: oporny

Declension

Declension of bezoporny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezoporny bezoporna bezoporne bezoporni bezoporne
genitive bezopornego bezopornej bezopornego bezopornych
dative bezopornemu bezopornej bezopornemu bezopornym
accusative bezopornego bezoporny bezoporną bezoporne bezopornych bezoporne
instrumental bezopornym bezoporną bezopornym bezopornymi
locative bezopornym bezopornej bezopornym bezopornych
noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.