bezproblemowość

Polish

Etymology

From bezproblemowy +‎ -ość. First attested in 1919.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛs.prɔ.blɛˈmɔ.vɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧pro‧ble‧mo‧wość

Noun

bezproblemowość f

  1. unproblematicalness, the quality of being trouble-free
    Antonym: problemowość

Declension

Declension of bezproblemowość
singular
nominative bezproblemowość
genitive bezproblemowości
dative bezproblemowości
accusative bezproblemowość
instrumental bezproblemowością
locative bezproblemowości
vocative bezproblemowości
adjective
adverb
noun

References

  1. ^ Zakład Narodowy imienia Ossolińskich (1919) Biblioteka narodowa‎[1], number 198, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page L: “Protestowano jednak zarazem przeciw zakorzenionemu dotąd, jak twierdzono, w badaniach historycznych przyczynkarstwu i bezproblemowości .”
  2. ^ bezproblemowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.