bezprzyczynowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ przyczynowy.

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛs.pʂɘ.t͡ʂɘˈnɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: bez‧przy‧czy‧no‧wy

Adjective

bezprzyczynowy (not comparable, no derived adverb)

  1. reasonless, causeless

Declension

Declension of bezprzyczynowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezprzyczynowy bezprzyczynowa bezprzyczynowe bezprzyczynowi bezprzyczynowe
genitive bezprzyczynowego bezprzyczynowej bezprzyczynowego bezprzyczynowych
dative bezprzyczynowemu bezprzyczynowej bezprzyczynowemu bezprzyczynowym
accusative bezprzyczynowego bezprzyczynowy bezprzyczynową bezprzyczynowe bezprzyczynowych bezprzyczynowe
instrumental bezprzyczynowym bezprzyczynową bezprzyczynowym bezprzyczynowymi
locative bezprzyczynowym bezprzyczynowej bezprzyczynowym bezprzyczynowych

Derived terms

noun
noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.