bezsęczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ sęk +‎ -ny. First attested in 1923.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛsˈsɛnt͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂnɘ
  • Syllabification: bez‧sęcz‧ny

Adjective

bezsęczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (of wood) knotless
    Synonym: bezsęki

Declension

Declension of bezsęczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezsęczny bezsęczna bezsęczne bezsęczni bezsęczne
genitive bezsęcznego bezsęcznej bezsęcznego bezsęcznych
dative bezsęcznemu bezsęcznej bezsęcznemu bezsęcznym
accusative bezsęcznego bezsęczny bezsęczną bezsęczne bezsęcznych bezsęczne
instrumental bezsęcznym bezsęczną bezsęcznym bezsęcznymi
locative bezsęcznym bezsęcznej bezsęcznym bezsęcznych
noun

References

  1. ^ bezsęczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.