bezsamochodowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ samochodowy. First attested in 1973.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛs.sa.mɔ.xɔˈdɔ.vɘ/
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: bez‧sa‧mo‧cho‧do‧wy

Adjective

bezsamochodowy (not comparable, no derived adverb)

  1. carless

Declension

Declension of bezsamochodowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bezsamochodowy bezsamochodowa bezsamochodowe bezsamochodowi bezsamochodowe
genitive bezsamochodowego bezsamochodowej bezsamochodowego bezsamochodowych
dative bezsamochodowemu bezsamochodowej bezsamochodowemu bezsamochodowym
accusative bezsamochodowego bezsamochodowy bezsamochodową bezsamochodowe bezsamochodowych bezsamochodowe
instrumental bezsamochodowym bezsamochodową bezsamochodowym bezsamochodowymi
locative bezsamochodowym bezsamochodowej bezsamochodowym bezsamochodowych
noun

References

  1. ^ Krawiec, Jan F. Red. (1973) Daily Zgoda‎[1], number 218, Chicago, IL, page 13: “Swojej młodości bezsamochodowej i biednawej nie zamieniłbym jednak na obecną pustą, nudną i zdziczałą.”
  2. ^ bezsamochodowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.