bezterminowość

Polish

Etymology

From bezterminowy +‎ -ość. First attested in 1875.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛs.tɛr.miˈnɔ.vɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧ter‧mi‧no‧wość

Noun

bezterminowość f

  1. termlessness, indefiniteness, open-endedness

Declension

Declension of bezterminowość
singular
nominative bezterminowość
genitive bezterminowości
dative bezterminowości
accusative bezterminowość
instrumental bezterminowością
locative bezterminowości
vocative bezterminowości
adjective
adverb
noun

References

  1. ^ Wladyslaw Holewiński (1875) O zobowiazaniach podług Kodeksu napoleona‎[1] (in Polish), page 307‎[2]
  2. ^ bezterminowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.