beztestamentowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ testamentowy. First attested in 1811.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛs.tɛs.ta.mɛnˈtɔ.vɘ/
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: bez‧tes‧ta‧men‧to‧wy

Adjective

beztestamentowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (law) intestate

Declension

Declension of beztestamentowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative beztestamentowy beztestamentowa beztestamentowe beztestamentowi beztestamentowe
genitive beztestamentowego beztestamentowej beztestamentowego beztestamentowych
dative beztestamentowemu beztestamentowej beztestamentowemu beztestamentowym
accusative beztestamentowego beztestamentowy beztestamentową beztestamentowe beztestamentowych beztestamentowe
instrumental beztestamentowym beztestamentową beztestamentowym beztestamentowymi
locative beztestamentowym beztestamentowej beztestamentowym beztestamentowych
noun

References

  1. ^ Franciscus I. Austriae imperator (1811) Powszechna księga ustaw cywilnych dla wszystkich krajów dziedzicznych niemieckich Monarchii Austryackiej: O ustawach cywilnych w ogólności‎[1] (in Polish), page 364
  2. ^ beztestamentowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.