bezwarunkowo

Polish

Etymology

From bezwarunkowy +‎ -o. First attested in 1725.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛz.va.ruŋˈkɔ.vɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɔ
  • Syllabification: bez‧wa‧run‧ko‧wo

Adverb

bezwarunkowo (not comparable)

  1. implicitly, unconditionally, absolutely, unqualifiedly, unconditionedly, outright
    Synonym: bezwzględnie
    Antonym: warunkowo
    bezwarunkowo akceptować ― to accept unconditionally
    bezwarunkowo popierać ― to support unconditionally
    kochać bezwarunkowo ― to love unconditionally
adjective
nouns

References

  1. ^ Flavius Josephus (1725) Oblezenie i zburzenie Jerozolimy‎[1], page 31
  2. ^ bezwarunkowo in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bezwarunkowo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezwarunkowo in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.