bezwyznaniowiec

Polish

Etymology

From bezwyznaniowy +‎ -iec. First attested in 1871.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛz.vɘz.naˈɲɔ.vjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: bez‧wyz‧na‧nio‧wiec

Noun

bezwyznaniowiec m pers

  1. (literary) nonbeliever, nondenominational person

Declension

Declension of bezwyznaniowiec
singular plural
nominative bezwyznaniowiec bezwyznaniowcy/bezwyznaniowce (deprecative)
genitive bezwyznaniowca bezwyznaniowców
dative bezwyznaniowcowi bezwyznaniowcom
accusative bezwyznaniowca bezwyznaniowców
instrumental bezwyznaniowcem bezwyznaniowcami
locative bezwyznaniowcu bezwyznaniowcach
vocative bezwyznaniowcze bezwyznaniowcy
adjective
adverb
nouns

References

  1. ^ Karol Witte (1871) Wielka i mała polityka Galycyi ...‎[1] (in Polish), page 5
  2. ^ bezwyznaniowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.