biçare
See also: biçarə
Crimean Tatar
Etymology
Borrowed from Persian بیچاره (bêčâre). Equivalent to bi- + çare.
Pronunciation
- Hyphenation: bi‧ça‧re
Adjective
biçare
- poor (worthy of pity)
Noun
biçare
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | biçare | biçareler |
| genitive | biçareniñ | biçarelerniñ |
| dative | biçarege | biçarelerge |
| accusative | biçareni | biçarelerni |
| locative | biçarede | biçarelerde |
| ablative | biçareden | biçarelerden |
References
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish بیچاره (biçare), from Old Anatolian Turkish بیچاره (bī-çāre), from Persian بیچاره (bêčâre). Equivalent to bi- + çare
Pronunciation
- IPA(key): (standard) /biːt͡ʃaːˈɾe/, [biː.t͡ʃɑːˈɾ̞ɛ]
- IPA(key): (informal) /bit͡ʃaːˈɾe/, [bi.t͡ʃɑːˈɾ̞ɛ]
- Hyphenation: bi‧ça‧re
Adjective
biçare
Derived terms
- biçarelik
Further reading
- “biçare”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010) “biçare”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–) “biçare”, in Nişanyan Sözlük