biżuteryjny

Polish

Etymology

From biżuteria +‎ -ny. First attested in 1827.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.ʐu.tɛˈrɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: bi‧żu‧te‧ryj‧ny

Adjective

biżuteryjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) jewellery
    wyroby biżuteryjnejewellery goods
    biżuteryjny zegarekjewellery watch
    biżuteryjna ozdobajewellery decoration

Declension

References

  1. ^ Gazeta Polska[1], number 189, 1827, page 1
  2. ^ biżuteryjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading