biblioþece

Old English

Etymology

From Ancient Greek βῐβλῐοθήκη (bĭblĭothḗkē).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbib.li͜u.θeː.ke/

Noun

biblioþēce f

  1. library
  2. a collection of books in one volume; the Bible

Declension

Weak n-stem:

singular plural
nominative biblioþēce biblioþēcan
accusative biblioþēcan biblioþēcan
genitive biblioþēcan biblioþēcena
dative biblioþēcan biblioþēcum

References