bibliolog
Polish
Etymology
Back-formation from bibliologia. First attested in 1841.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /biˈbljɔ.lɔk/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔlɔk
- Syllabification: bi‧blio‧log
Noun
bibliolog m pers
- bibliologist
- Synonym: księgoznawca
Declension
Declension of bibliolog
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bibliolog | bibliolodzy/bibliologowie/bibliologi (deprecative) |
| genitive | bibliologa | bibliologów |
| dative | bibliologowi | bibliologom |
| accusative | bibliologa | bibliologów |
| instrumental | bibliologiem | bibliologami |
| locative | bibliologu | bibliologach |
| vocative | bibliologu | bibliolodzy/bibliologowie |
Related terms
adjective
noun
References
Further reading
- bibliolog in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bibliolog in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Etymology
Borrowed from French bibliologue.
Noun
bibliolog m (plural bibliologi, feminine equivalent bibliologă)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | bibliolog | bibliologul | bibliologi | bibliologii | |
| genitive-dative | bibliolog | bibliologului | bibliologi | bibliologilor | |
| vocative | bibliologule | bibliologilor | |||