biblioman

See also: bibliòman

Polish

Etymology

Back-formation from bibliomania. First attested in 1815.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /biˈbljɔ.man/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔman
  • Syllabification: bi‧blio‧man

Noun

biblioman m pers (female equivalent bibliomanka)

  1. (literary) bibliomaniac

Declension

References

  1. ^ Pamiętnik Warszawski : czyli dziennik nauk i umieiętności[1], number 8, 1815, page 414
  2. ^ biblioman in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • biblioman in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biblioman in Polish dictionaries at PWN

Romanian

Etymology

Borrowed from French bibliomane.

Noun

biblioman m (plural bibliomani, feminine equivalent bibliomană)

  1. bibliomaniac

Declension

Declension of biblioman
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative biblioman bibliomanul bibliomani bibliomanii
genitive-dative biblioman bibliomanului bibliomani bibliomanilor
vocative bibliomanule bibliomanilor