biblioznawca

See also: biblioznawcą

Polish

Etymology

From biblio- +‎ znawca. First attested in 1862.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.bljɔˈznaf.t͡sa/
  • Rhymes: -aft͡sa
  • Syllabification: bi‧blio‧znaw‧ca

Noun

biblioznawca m pers

  1. biblicist, biblist (Bible scholar or expert)
    Synonym: biblista

Declension

Declension of biblioznawca
singular plural
nominative biblioznawca biblioznawcy/biblioznawce (deprecative)
genitive biblioznawcy biblioznawców
dative biblioznawcy biblioznawcom
accusative biblioznawcę biblioznawców
instrumental biblioznawcą biblioznawcami
locative biblioznawcy biblioznawcach
vocative biblioznawco biblioznawcy

Derived terms

adjective
noun

References

  1. ^ Gazeta Polska‎[1], number 33, 1862, page 1
  2. ^ biblioznawca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • biblioznawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biblioznawca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.