bibułowy

Polish

Etymology

From bibuła +‎ -owy. First attested in 1799.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.buˈwɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: bi‧bu‧ło‧wy

Adjective

bibułowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) blotting paper (thick paper that soaks up liquids)
  2. (relational) tissue paper, crêpe paper (very thin paper used for decoration or making cigarettes)
  3. (colloquial, relational) samizdat (underground publication)

Declension

Declension of bibułowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bibułowy bibułowa bibułowe bibułowi bibułowe
genitive bibułowego bibułowej bibułowego bibułowych
dative bibułowemu bibułowej bibułowemu bibułowym
accusative bibułowego bibułowy bibułową bibułowe bibułowych bibułowe
instrumental bibułowym bibułową bibułowym bibułowymi
locative bibułowym bibułowej bibułowym bibułowych
adjective
nouns

References

  1. ^ Ignacy Krasicki (1799) Satyry‎[1], page 78
  2. ^ bibułowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bibułowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bibułowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.