biccentés
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbit͡sːɛnteːʃ]
- Hyphenation: bic‧cen‧tés
Noun
biccentés (plural biccentések)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | biccentés | biccentések |
| accusative | biccentést | biccentéseket |
| dative | biccentésnek | biccentéseknek |
| instrumental | biccentéssel | biccentésekkel |
| causal-final | biccentésért | biccentésekért |
| translative | biccentéssé | biccentésekké |
| terminative | biccentésig | biccentésekig |
| essive-formal | biccentésként | biccentésekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | biccentésben | biccentésekben |
| superessive | biccentésen | biccentéseken |
| adessive | biccentésnél | biccentéseknél |
| illative | biccentésbe | biccentésekbe |
| sublative | biccentésre | biccentésekre |
| allative | biccentéshez | biccentésekhez |
| elative | biccentésből | biccentésekből |
| delative | biccentésről | biccentésekről |
| ablative | biccentéstől | biccentésektől |
| non-attributive possessive – singular |
biccentésé | biccentéseké |
| non-attributive possessive – plural |
biccentéséi | biccentésekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | biccentésem | biccentéseim |
| 2nd person sing. | biccentésed | biccentéseid |
| 3rd person sing. | biccentése | biccentései |
| 1st person plural | biccentésünk | biccentéseink |
| 2nd person plural | biccentésetek | biccentéseitek |
| 3rd person plural | biccentésük | biccentéseik |
Further reading
- biccentés in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- biccentés in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).