bicweþan
Old English
Alternative forms
- bicweðan — edh spelling
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /biˈkwe.θɑn/, [biˈkwe.ðɑn]
Verb
bicweþan
- alternative form of becweþan
Conjugation
Conjugation of bicweþan (strong, class V)
| infinitive | bicweþan | bicweþenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | bicweþe | bicwæþ |
| second person singular | bicwist | bicwǣde |
| third person singular | bicwiþþ, bicwiþ | bicwæþ |
| plural | bicweþaþ | bicwǣdon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | bicweþe | bicwǣde |
| plural | bicweþen | bicwǣden |
| imperative | ||
| singular | bicweþ | |
| plural | bicweþaþ | |
| participle | present | past |
| bicweþende | bicweden | |
Related terms
- bīcwide m (“a proverb”)
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “BICWEÐAN”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.