bidinar

Romanian

Etymology

From bidinea +‎ -ar.

Noun

bidinar m (plural bidinari)

  1. brushmaker

Declension

Declension of bidinar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative bidinar bidinarul bidinari bidinarii
genitive-dative bidinar bidinarului bidinari bidinarilor
vocative bidinarule bidinarilor

References

  • bidinar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN