bieco
Italian
Etymology
Perhaps from a Vulgar Latin root *oblaecus, from Classical Latin oblīquus.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbjɛ.ko/, /ˈbje.ko/[1]
- Rhymes: -ɛko, -eko
- Hyphenation: biè‧co, bié‧co
Adjective
bieco (feminine bieca, masculine plural biechi, feminine plural bieche, superlative biechissimo)
Derived terms
Related terms
References
- ^ bieco in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)