biedzić

Inherited from Proto-Slavic *bě̄dìti. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bʲɛ(ː)d͡ʑʲit͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /bʲɛd͡ʑʲit͡ɕʲ/, /bʲed͡ʑʲit͡ɕʲ/

biedzić impf

1. (reflexive with się, attested in Masovia) to struggle with, to grapple with [with z (+ instrumental) ‘with what’]
   • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎^[1], Mierzeniec, Płock, line 213:

     S tegom szya zyuothem byedzyla, pothem yvszem wszythka mocz straczyla

     [Z tegom się żywotem biedziła, potem jużem wszytkę moc straciła]

   • XV p. post., Wokabularz petersburski II, Cesarskiej Biblioteki Publicznej w Petersburgu, sygn. Lat.F.ch.XVI.12, page 9:

     Luctor byedza syan

     [Luctor biedzę się]

   • 1885-2024 [XV ex.], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[2], volume V, page 9:

     Byedza syan luctor

     [Byedza syan luctor]

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 127:

     Luctabatur lomyl schą aut byedzyl

     [Luctabatur łomił się aut biedził]

• Polish: biedzić

• Boryś, Wiesław (2005) “biedzić się”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “biedzić się”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “biedzić się”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “biedzić się”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• K. Nitsch, editor (1953), “biedzić się”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 1, Warsaw: Polish Academy of Sciences, page 86
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “biedzić się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “biedzić”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Inherited from Old Polish biedzić.

• Rhymes: -ɛd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: bie‧dzić

biedzić impf

1. (reflexive with się) to struggle with, to wrestle with (to exert oneself in order to do something)

   Synonyms: borykać się, pasować się, zmagać się, męczyć się

   1. (reflexive with się, Middle Polish) to wrestle (to grapple with opponents)
   2. (reflexive with się, Middle Polish) to struggle with (to try to overcome difficulties)
   3. (reflexive with się, Middle Polish) to struggle with; to hesitate (to struggle with deciding or understanding something)

• biedzić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biedzić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “biedzić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “biedzić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “biedzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “biedzić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 149
• biedzić się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego