bieliźniarski
Polish
Etymology
From bieliźniarz + -ski. First attested in 1897.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɛ.liʑˈɲar.ski/
Audio: (file) - Rhymes: -arski
- Syllabification: bie‧liź‧niar‧ski
Adjective
bieliźniarski (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of bieliźniarski (velar)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | bieliźniarski | bieliźniarska | bieliźniarskie | bieliźniarscy | bieliźniarskie | |
| genitive | bieliźniarskiego | bieliźniarskiej | bieliźniarskiego | bieliźniarskich | ||
| dative | bieliźniarskiemu | bieliźniarskiej | bieliźniarskiemu | bieliźniarskim | ||
| accusative | bieliźniarskiego | bieliźniarski | bieliźniarską | bieliźniarskie | bieliźniarskich | bieliźniarskie |
| instrumental | bieliźniarskim | bieliźniarską | bieliźniarskim | bieliźniarskimi | ||
| locative | bieliźniarskim | bieliźniarskiej | bieliźniarskim | bieliźniarskich | ||
Related terms
adjectives
References
- ^ Juliusz Demel (1897) “Stosunki gospodarcze i społeczne Krakowa w latach 1853-1866”, in Biblioteka krakowska[1] (in Polish), number 112
- ^ bieliźniarski in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bieliźniarski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bieliźniarski in Polish dictionaries at PWN