bieniu

Romanian

Etymology

Borrowed from Latin biennium.

Noun

bieniu n (uncountable)

  1. biennium

Declension

Declension of bieniu
singular only indefinite definite
nominative-accusative bieniu bieniuul
genitive-dative bieniu bieniuului
vocative bieniuule

References

  • bieniu in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN