bienséance

English

Etymology

Borrowed from French bienséance.

Noun

bienséance (uncountable)

  1. Propriety, decorum.

French

Etymology

From bienséant +‎ -ance.

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɛ̃.se.ɑ̃s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɑ̃s

Noun

bienséance f (plural bienséances)

  1. propriety
    Synonym: convenance
    Antonym: inconvenance

Further reading