biesiadny

Polish

Alternative forms

Etymology

From biesiada +‎ -ny. First attested in 1563.[1][2]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /bjɛˈɕad.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adnɘ
  • Syllabification: bie‧siad‧ny

Adjective

biesiadny (comparative bardziej biesiadny, superlative najbardziej biesiadny, derived adverb biesiadnie)

  1. (relational) convivial, festive, social, gay, jovial, merry

Declension

adjective

Collocations

References

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “biesiadny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ biesiadny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • biesiadny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biesiadny in Polish dictionaries at PWN
  • Karol Mátyás (1891) “biesiadny”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 319