bifasciatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɪ.fas.kiˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bi.faʃ.ʃiˈaː.t̪us]
Adjective
bifasciātus (feminine bifasciāta, neuter bifasciātum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bifasciātus | bifasciāta | bifasciātum | bifasciātī | bifasciātae | bifasciāta | |
| genitive | bifasciātī | bifasciātae | bifasciātī | bifasciātōrum | bifasciātārum | bifasciātōrum | |
| dative | bifasciātō | bifasciātae | bifasciātō | bifasciātīs | |||
| accusative | bifasciātum | bifasciātam | bifasciātum | bifasciātōs | bifasciātās | bifasciāta | |
| ablative | bifasciātō | bifasciātā | bifasciātō | bifasciātīs | |||
| vocative | bifasciāte | bifasciāta | bifasciātum | bifasciātī | bifasciātae | bifasciāta | |