bifasciatus

Latin

Etymology

From bi- +‎ fasciatus.

Pronunciation

Adjective

bifasciātus (feminine bifasciāta, neuter bifasciātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) formed of two bundles
  2. (New Latin) having two (sets of) bands

Usage notes

  • Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative bifasciātus bifasciāta bifasciātum bifasciātī bifasciātae bifasciāta
genitive bifasciātī bifasciātae bifasciātī bifasciātōrum bifasciātārum bifasciātōrum
dative bifasciātō bifasciātae bifasciātō bifasciātīs
accusative bifasciātum bifasciātam bifasciātum bifasciātōs bifasciātās bifasciāta
ablative bifasciātō bifasciātā bifasciātō bifasciātīs
vocative bifasciāte bifasciāta bifasciātum bifasciātī bifasciātae bifasciāta