bifenyl

Polish

Etymology

From bi- +‎ fenyl. First attested in 1901.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /biˈfɛ.nɘl/
  • Rhymes: -ɛnɘl
  • Syllabification: bi‧fe‧nyl

Noun

bifenyl m inan

  1. (organic chemistry) biphenyl (C12H10)

Declension

References

  1. ^ Rozprawy Wydziału Matematyczno-Przyrodniczy Akademii Umiejętności[1] (in Polish), 1901
  2. ^ bifenyl in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bifenyl in Polish dictionaries at PWN