bifurcus

Latin

Etymology

bi- +‎ furcus, furca

Pronunciation

Adjective

bifurcus (feminine bifurca, neuter bifurcum); first/second-declension adjective

  1. two-pronged

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative bifurcus bifurca bifurcum bifurcī bifurcae bifurca
genitive bifurcī bifurcae bifurcī bifurcōrum bifurcārum bifurcōrum
dative bifurcō bifurcae bifurcō bifurcīs
accusative bifurcum bifurcam bifurcum bifurcōs bifurcās bifurca
ablative bifurcō bifurcā bifurcō bifurcīs
vocative bifurce bifurca bifurcum bifurcī bifurcae bifurca

Descendants

  • Translingual: Bifurcaria

Descendants

References

  • bifurcus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • bifurcus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • bifurcus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.